Lieve allemaal,

Toen ik eenmaal op de Perhentians was aangekomen was het heel fijn om Nikki weer te zien!!! Het weerzien met de duikschoolmensen was ook heel gezellig, en die dag kwam Ruan ook. Ruan is een Engelse vriend van Nikki, die ze ontmoet heeft in Australie. Met zijn drieen hebben we op het strand gelegen en 's avonds zijn we de Black Tip bar als vanouds onveilig gaan maken. Dat is nogal uit de hand gelopen!!! Ik ga daarover niet teveel in details treden, maar laten we zeggen dat het een mooi feestje was! Ik ben toen ook nog Pelle en Guus tegengekomen, vrienden van mijn broer Max, ontzettend toevallig.

De volgende dag kwam Marleen aan, die we kennen uit Le Village. Zij kon mooi de kamer delen met Ruan, dus dat maakte de boel weer wat goedkoper voor ze. Nikki en Ruan hebben wat gedoken, Marleen en ik hebben gesnorkeld en we hebben met zijn allen gezellig op het strand gelegen. 's Avonds lekker eten bij Panorama met onze duikvrienden en dan een drankje (of twee, of drie) op het strand. Wat een leven!!!

Met zijn vieren hebben we ook een halve dag een snorkeltrip gedaan. Dat was echt super: eerst hebben we haaien gezien, toen zijn we schildpadden gaan zoeken, tussendoor werden we bij KK Bay omringd door honderden vissen en prachtig koraal. We hebben toen de bootmeneer gevraagd om ons af te zetten aan het einde van onze baai om dan zelf terug te snorkelen naar het strand. Daar hebben we ook weer heel veel toffe dingen gezien, waaronder een hele school Humphead Parrotfish, enorm grote vissen. Ook weer heel veel Nemo's (false clownfish) en wat ander gespuis. TIjdens deze tour mochten we van Gary zijn onderwatercamera lenen, dus hebben we van al dit moois ook foto's kunnen maken. Ik ben heel blij dat ik dit onderwaterleven aspect van mijn reis dus aan jullie kan laten zien, ik snorkel namelijk best veel!

Jim, de baas van de duikschool had toen een verrassing voor me: hij heeft aangeboden om me gratis mee uit duiken te nemen, om te zien of ik ECHT niet mijn oren kon klaren. Voor diegenen die dat niet weten: ik heb ooit op mijn 17e een duikcursus in Spanje gedaan, en daar bleek dat ik niet kon klaren. Altijd heb ik best veel last gehad van mijn oren in vliegtuigen, vandaar dat ik de hoop had opgegeven. Jim heeft me dus heel rustig meegenomen in de baai. Eerst hebben we wat vaardigheden geoefend zoals het watervrij maken van mijn masker en het terugvinden van mijn regulator (dat ding waardoor je ademt). Toen zijn we heel rustig en voorzichtig afgedaald. Heel rustig geprobeerd te klaren, en het lukte!!! Uiteindelijk ben ik bij het 'house reef' afgedaald naar 9,3 meter. Ondertussen hebben we toen ook nog allemaal coole vissen gezien, die ik snorkelend niet had gezien: een pufferfish en een porcupinefish. Ik was natuurlijk helemaal door het dolle heen dat ik toch kan duiken, en heb meteen een duikcursus geboekt (PADI Open Water) bij Jim. Hij is nu mijn held: Jim is geweldig!!! :) Zonder hem had ik nooit geweten dat ik kon duiken, dus ben ik hem ontzettend dankbaar.

Die avond zijn we flink gaan stappen, want het was Nikki's, Ruan's en Marleen's laatste dag op het eiland. Ik zou nu door die cursus langer blijven natuurlijk. We hebben met Gary spelletjes gedaan bij de Black Tip Bar, waaronder wat drankspelletjes. Supergezellig. Op een gegeven moment kwamen de drie Denen ook nog even bij ons zitten. Die hadden we de vorige avond ook al ontmoet, dus dat werd helemaal gezellig want jullie weten: hoe meer zielen hoe meer vreugd, haha!

De volgende ochtend hebben we allemaal nogal brak onze spullen ingepakt. Ik heb dat heel provisorisch gedaan, omdat ik alleen van bungalow hoefde te verhuizen. Gary was zo lief om mij zijn logeerbed aan te bieden, gratis! Heel erg fijn, want dat scheelt me toch weer bijna 10 euro per dag! Natuurlijk gaat daar bij het weggaan nog wel een flesje monkey juice heen. Die dag begon ook mijn duikcursus, met de kennismaking met Cindy uit Maleisie en Park uit Korea. Park spreekt nauwelijks Engels, en beiden kunnen niet zo goed zwemmen. In het begin maakte dat weinig uit, want we gingen in ondiep water wat vaardigheden oefenen en een stukje rond het house reef zwemmen. Maar doordat zij weinig begrepen van wat we aan het doen waren (Cindy spreekt heel goed Engels maar is een beetje laks in het opletten) duurde het eindeloos. Jim de instructeur is heel geduldig en lief, maar zij drijven hem echt tot het uiterste! Anyway, de eerste dag was niet heel leuk: veel instructievideo's gezien, en dan die slome (non-)duik.

De tweede dag was iets beter, we begonnen weer met video's en het doen van een kleine tussentijdse toets. Ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind om mijn hersens weer even te gebruiken!!! Na de toets hebben we geleerd onze duikapparatuur klaar te zetten en toen gingen we het water weer in voor meer vaardigheden. Toen ging het echt goed mis: de meest simpele dingen moeste aan Cindy en Park 20 keer uitgelegd worden en dan nog deden ze het verkeerd. Heel frustrerend. Ik deed ze de eerste- of anders de tweede keer goed, en dat doen de meeste mensen! Echt moeilijk is het namelijk niet. Jim heeft ons toen na de lunch de zwem- en drijftest afgenomen: je moet aantonen dat je een flink stuk kunt zwemmen, en je moet 10 minuten drijven. Dat konden ze niet... Omdat je dat voor je eerste open water duik moet kunnen, gingen Jim en ik gistermiddag dus met zijn tweeen naar d' Lagoon om mijn eerste open water duik te doen. Heel fijn! Alle vaardigheidsoefeningen gaan zo veel sneller, en daardoor heb je meer tijd om rond te kijken! Eerst bleven we hangen bij een kleine waterplant waarin allemaal miniscule garnaaltjes zaten, die als je je vinger vlakbij houdt, even op je vinger springen en dan er weer af. Ik heb Fred gezien, een enorm grote rog (Jenkins Whipray) die altijd op zijn plekje ligt ergens in die baai. Ik heb ook ongelooflijk mazzel gehad, want Jim (hij noemt zichzelf schildpadkoning) spotte een schildpad! Wel 10 minuten hebben we met die schildpad meegezwommen die hier en daar een hapje waterplant nam, en moeiteloos door het water bewoog. Echt prachtig om te zien! Verder ook nog prachtig koraal, wat Blue ringed Angelfish en natuurlijk wat Nemo's. Helaas was ik na de duik aan mijn moeilijke oor doof, en dat is nu de volgende dag nog steeds zo. Het is een beetje vervelend maar geen drama, zolang ik maar kan klaren, anders kan ik vandaag niet duiken!!! Na de duik heb ik nog even de laatste video's gezien en weer een toets gemaakt. De sommetjes met de duikplanner (om te berekenen hoe veel stikstof (?) je in je lijf hebt zijn een leuke puzzel, en nogmaals: het doet me goed om mijn hersens te laten kraken. Dan is het ook fijn dat je bij een divemaster in huis 'woont', want ik heb hem al een paar keer wat gevraagd.

Gisteravond heb ik gezellig met Liz en Gary gegeten bij onze vaste stek (Panorama) met uiteraard een 'Quiver special'. Dat is aardappelpuree met rundvlees in zwartepepersaus. Supervullend, superlekker na een lange dag duiken en zwemmen. Gisteravond miste ik Nikki voor het eerst echt heel erg. Ik mis haar de hele tijd wel, maar heb nog geen tijd gehad om me echt alleen te voelen omdat ik de hele dag bezig gehouden word op de duikschool en ik niet alleen op een kamertje lig. Maar gisteren had ik zo'n behoefte om te kletsen met een andere 'beginner', om te praten over hoe raar het voelde om de eerste keer af te dalen, dat het zelfs een beetje eng was. Dat het klaren niet soepel ging maar later gelukkig wel, dat die vaardigheid goed ging of niet (het snel opstijgen terwijl ja aaaaaah zegt in 1 adem HAAT ik: daarna moet je namelijk weer naar beneden, met al het klaren van dien...), de masker vaardigheden vind ik daarentegen geen probleem, ik doe ze zelfs ook los van de oefeningen, om de mist uit mijn masker te halen. (Nikki haat de maskerdingen...) Dat ik Nikki miste sprak ik uit tegen Liz en Gary, en ze waren heel lief en begrijpend, en begonnen allemaal beginnersverhalen te vertellen van hunzelf, hoe zij zich hadden gevoeld enzo. Lief, maar het was echt niet hetzelfde...

Vanmorgen heb ik eerst de laatste vaardigheden gedaan, die gingen heel goed. Daarna mijn examen gemaakt (92% goed!) en vanmiddag een duik naar Sour Rock gemaakt, waarbij ik 16,5e meter diep geweest ben! Mijn oren deden een beetje moeilijk, maar uiteindelijk ging alles goed. Morgen mijn laatste duik, naar Hahlou Rocks en dan ben ik Open Water Diver!!!

Nou lieve mensen, ik hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen met mijn cursus, met mijn oren en natuurlijk al mijn andere bezigheden!