Rockin' Kuta

Lieve allemaal,

In mijn laatste dagen hier op reis doe ik natuurlijk nog steeds allemaal leuke dingen, al ligt het tempo wat lager en is het veel van hetzelfde. Ik eet lekker (budget? maak ik me niet zo druk meer om), rust uit (ik ben nog steeds niet 100% beter), lig wat aan het zwembad in mijn luxe accomodatie en lees lekker veel (ben bezig aan de Millennium serie).

Ik heb nog een avond met Oscar en zijn vrienden gegeten en gisteren kreeg ik Astrid op bezoek. Astrid had ik ontmoet in Amed en die kwam een nachtje mijn kamer delen voordat ze naar KL zou vliegen. Ook had ik tijdens het surfen eergisteren Robbert en Christian ontmoet, mensen die ik ook bij de Bromovulkaan heb gezien. Dus met zijn vieren hebben we lekker gegeten om daarna het Legian Food Festival te bekijken. Na een heel end lopen over het strand kwamen we aan bij het festivalterrein waar het gezellig druk was, vooral met locals! Heel leuk om eens niet het gevoel te hebben dat je in Australie op vakantie bent. Helaas had de reggae van de vorige dag (zo zeiden de mannen) plaatsgemaakt voor hardrock. Iets minder mijn ding, maar toch heel entertaining! Vooral de klapper van de avond (de naam van de band klonk als iets tussen Nasi Goreng en Navicula) was briljant. Astrid en ik waren grote fan van de gitarist die eruit zag als piraat Jack Sparrow. 'We love you Jack!!!' Verder genoten we van de one-liners van de band: 'WE - ALL - GO - TO - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - HEAVEN!!!!!!!!!!!!' gaat de boeken in als de beste quote van 2010 wat mij betreft.

Na het hardrockgedeelte werd er door een DJ nog hele leuke funky house gedraaid, en hebben we heerlijk gedanst op het strand met wat locals. We kregen ook nog versterking van twee Nederlandse dames, heel gezellig!

Na weer een lange wandeling terug naar Kuta zijn we lekker gaan slapen om de volgende ochtend heel vroeg op te staan (7:45 uur) om te gaan surfen. Dat zou slaap- en getijdetechnisch het handigste zijn.

Zo gezegd, zo gedaan. Met zijn vieren zijn we naar Kuta beach getogen om daar wat mooie golven te pakken. Eenmaal bij het water was ik echt 'stoked'. Stoked is een surfterm voor gegrepen zijn door een gevoel: ik moet dat water in, ik heb zin om te surfen! NU! Gaangaangaan!

Maar toen ik in het water lag bleken de golven toch ietsiepietsie groter dan ik in eerste instantie had gedacht. Oei! Spannend! Al vrij snel had ik een mooie golf in mijn vizier die ik probeerde te pakken en die ik ook had. GAAAAAAAAAAAAAAAAAFFFFF!!! Een prachtige ride met ontzettend veel snelheid later peddelde ik het water weer in. Maar toen werden de golven nog wat groter. En toen ging het allemaal een beetje mis... Een keer lag ik te wachten op een golf met mijn neus al in de goede richting, toen mijn monster (mijn grote rode surfplank) en ik verrast werden door een enorme golf die besloot net boven ons te breken. Ik was te laat om mijn board de goede kant op te draaien, een eskimo roll te doen, of wat dan ook. Dus werd ik even goed in de wasmachine van de golf door elkaar gehusseld. Prima, gewoon doorgaan! Dacht ik nog... Maar toen kwam een golf op me af waarvan ik dacht: ontwijken kan ik je niet, dan probeer ik je maar te pakken. Een fractie van een seconde weet ik dat ik op de goede plek zat in de golf, maar ik keek naar beneden en zag ongeveer een verticale muur van 1,5e/2 meter onder me. Dat was een beetje steil! Maar zo ziet een 'barrel' er dus van binnen uit... Het ging natuurlijk hopeloos mis: in de wasmachine ging mijn leash (het touw tussen mijn board en enkel) los, dus kon ik naar het strand zwemmen (toch een flink endje) om daar mijn board te halen. Ik was nog een beetje buiten adem dus ik ben even gaan uitrusten naast Astrid. Poeh hee!!!

Daarna heb ik het maar iets voorzichtiger aangepakt door de kleinere golfjes, dichter bij het strand te pakken. Dat betekende dat ik eigenlijk alleen maar het schuim reed en dan kun je niet zo goed bochtjes maken enzo, maar het was allemaal iets beter te doen. En ook heel leuk!!! Astrid heeft zichzelf op het strand vermaakt door allemaal foto's te maken, heel leuk!!! Thanks Astrid!!!

Eenmaal uitgesurft heb ik even gezwommen in het zwembad en toen afscheid genomen van Astrid om daarna een rondje te shoppen. Twee uur en hele moeie voeten later heb ik het maar opgegeven. Ik ben toch maar niet in een shop-bui vandaag! Vandaar dat ik in mijn cafetje zit te internetten en te bloggen, met mijn voeten omhoog. Haha!

Nou lieve kijkbuiskinderen, zondagochtend kom ik aan op schiphol! 190 Dagen, 7 landen en 50 bezochte plaatsen sinds mijn vertrek uit Amsterdam! Echt gek!!! Ik heb er heeeeel veel zin in om weer lekker in ons koude kikkerland terug te komen. 190 Dagen zomer was heerlijk, maar nu is het tijd voor wat nieuws.

Tot snel, online met nog een blogje of in Amsterdam!!!

xx Julia

PS: Er staat (straks) bij Video's ook een filmpje van mijn surfkunsten!!! xx

Reacties

Reacties

Mam

Wasdit dan je laatste blog??? Nee toch, ik zal ze missen al je verhalen en prachtige foto's! Zooooo...wat een surf-talent!

bep en gijs.

was dit echt het laaste verhaal, ik en gijs zal het missen de verhalen en de mooie foto,s van jou julia want ik en gijs hebben wel genoten van de verhalen en de foto,s en ik hoop dat je wel weer beter bent als je zondag thuis komt, en veilig thuis. veel liefs van bep en gijs.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!