Lieve allemaal,

Gisteren zijn we in Dalat aangekomen, en na even bijgekomen te zijn van de busrit in ons synthetische en zeer gehorige hotel (zie mijn eerdere verhaal), zijn we op pad gegaan naar het centrum van de stad: de markt. Ik heb nog niet eerder zo'n drukte meegemaakt!!! Overal mensen, kramen die uitpuilen van groenten, beesten of specerijen, scooters die overal dwars doorheen rijden, enzovoort. Nikki heeft het duidelijk nog wat moeilijk met het zien (en ruiken!) van de vissen en kikkers die op de markt worden aangeboden! :)

Er waren ook marktkraampjes met zelfgehaakte dingen zoals mutsen en slofjes, dus ik heb meteen wat foto's gemaakt als 'studiemateriaal' voor als ik weer terug ben.

Op de markt hebben we nog wat nieuwe dingen uitgeprobeerd, we hebben een soort gepofte maiskolf, een gepofte zoete aardappel en een 'rijstpannekoek' met pittige saus gekocht. Best lekker, maar niet geweldig. Maar toch goed om geprobeerd te hebben natuurlijk!

Na de hectiek van de markt zijn we even een biertje gaan drinken, en daarna hebben we op de markt een noedelsoepje gegeten. Voor het eerst in mijn hele reis, was het niet lekker: het smaakte een beetje naar afwasmiddel. We ontmoetten daar ook nog twee Vietnamees-Amerikaanse jongens, die rond hun 6e jaar zijn geadopteerd door Amerikanen, en nu op vakantie waren met hun broer (die altijd in Vietnam heeft gewoond) en een Frans-Vietnamese jongen en zijn vader. Heel interessant! We werden nog uitgenodigd voor een lekkere Vietnamese koffie (met gecondenseerde melk uiteraard), maar omdat we allemaal zo moe waren van de reis konden we niet meer. We zijn dus naar het hotel terug gegaan, en daar stortte ik echt in. Ik had hoofdpijn, was rillerig, helemaal koud. Echt naar! Ik ben dus gauw gaan slapen na een lekkere hete douche.

Vanmorgen werd ik redelijk uitgerust wakker, ik denk dat ik gisteren gewoon oververmoeid was. Wel heb ik erg last van mijn nek, en daardoor hoofdpijn. Gelukkig zijn er pijnstillers mee! Een paracetamolletje werkt er prima tegen. Vanmorgen zijn we dus met onze Easy Riders Chung, Thao en Thanh op pad gegaan, achterop hun motor. Ik zat bij de 58-jarige Chung (in zijn hoofd voelt hij zich 58, in zijn hart 35 zegt ie) achterop.

Met zijn zessen zijn we door het prachtige landschap rondom Dalat gereden, en ondertussen vertelde Chung me van alles over de omgeving en de dingen die daarin te zien waren. Ik had echt weer een geluksoverstroom-moment: het was prachtig en het voelde heerlijk op de motor!!!

We hebben heel veel gedaan en gezien, we zijn naar 2 tempels geweest (in eentje werd er gechant), naar een stroompje (een droge waterval), een stuwdam, een bloemenkwekerij. Onde

rtussen haalden ze wat passievruchten voor ons langs de weg of kregen we wat thee en jackfruit in een weg-stalletje. De tweede waterval die we bezochten stond alles behalve droog: het was een geweldige stroom water die naar beneden denderde!!! We werden door Thanh, de driver van Nikki ook nog naast de waterval geleid, daar waar het water de grond raakte en waar het water naar de zijkant opspatte. Daar kreeg ik echt zo'n kick van!!! Het water in mijn gezicht, de frisse wind die wordt aangetrokken door het bewegende water, het geluid en het waarnemen van die overweldigende kracht van het water was echt super.

Na de waterval gingen we met zijn allen lunchen. De riders bestelden een 'hotpot'; een pan met bouillon op een gaspit op tafel, rauwe vleesjes en groenten en noedels. Ook bestelden ze 'easy rider bier': ijsthee! :) Het eten was ontzettend lekker en de rekening werd door ons zessen gedeeld, 30.000 dong per persoon, oftewel 1,20 euro.

Na de lunch kregen we nog een zijdefabriek te zien. Marit en ik hadden er al een gezien in Luang Prabang, maar hier kregen we ook te zien hoe de zijde van de cocon wordt gesponnen tot zijdedraad, dat hadden we daar niet gezien. Ook werd machinaal gewoven, en dat was ook leuk om te zien hoe dat gedaan wordt.

Via een 'ethnic minority village', die ons erg deed denken aan wat we hebben gezien in Sapa zijn we terug gereden naar Dalat, waar we nog even het Crazy House of de Spider Web Palace hebben bezocht. Een huis in de stijl van Gaudi, maar dan ontworpen door een Vietnamese kunstenares. We waren met zijn drieen ontzettend melig en vrolijk van onze geweldige easy riders dag, dus we hebben druk fotograferend 'crazy' door het huis gerend.

Net toen we klaar waren met rondkijken barstte er een bui los, waardoor we even moesten schuilen. Tijdens het wachten kwam een van de riders met een gebakken banaantje voor elk van ons aan: heerlijk!!!

Na de bui zijn we snel naar ons hotel gereden, waar we net op tijd voor de volgende bui aankwamen. Toen hebben we onze riders maar getrakteerd op een (helaas warm) biertje bij het naastgelegen hotel, voordat we afscheid van hun namen.

Straks gaan we even wat eten in de stad, en dan weer vroeg slapen: morgen om 7:45 uur nemen we de bus naar Saigon!

Ik hoop dat de foto's het verhaal een beetje kunnen ondersteunen, ik heb een geweldige 1,5e dag gehad in Dalat in elk geval! Tot in Saigon en blijf vooral mailen en reageren, ik mis jullie nogal namelijk!!! :)

Veel liefs, Julia

PS: In de rechterkolom staan de links naar de reis websites van Nikki en Marit, voor meer foto's en een ander perspectief! :)

PS2: Op de fotopagina staan meer foto's dan in het verhaal, en binnenkort komt er een filmpje van het motorrijden op het filmgedeelte van mijn blog. Daar staan trouwens al filmpjes van het treinrijden in Kanchanaburi en het zippen in de Gibbon Experience!