Lieve allemaal,

Na Siem Riep zijn we naar Battambang gegaan met de bus. Bij aankomst bij ons geselecteerde guesthouse bleek er een aardige Nederlandse jongen in de kamer naast ons te zitten: Joep. Samen met hem zijn we gaan lunchen en hij was sindsdien lid van ons groepje. Die middag hebben we het rustig aan gedaan, we waren nog erg moe van de drukke tempeldagen in Siem Riep en van de busreis. De volgende dag hebben we na een lekker ontbijtje een tuktukdriver geregeld die ons naar de bamboe trein bracht. De bamboetrein is eigenlijk alleen een bamboe vlot op twee paar wielen op een rails. Op het vlot wordt een soort aanhangmoter geplaatst en dan kan je een stukje naar een dorp rijden en weer terug. Dat hebben we met zijn vieren gedaan en het was erg grappig, een beetje als een achtbaan maar zonder het val-effect. De rails zijn heel bochtig en hobbelig. Oja, er is ook maar 1 baan, dus als je een ander bamboetreintje op het traject tegenkomt, dan moet er dus 1 treintje gedemonteerd worden en achter het andere treintje weer in elkaar gezet. Dat doen de bestuurders van de trein in een mum van tijd. In het dorp hebben we even rondgelopen en wat gedronken bij heel lieve oude mensen die ons trakteerden op bananenchips. Nadat we weer hetzelfde stukje terug hadden gereden zijn we met de tuktuk doorgereden naar een weeshuis, via een boekhandel.

In de boekhandel hebben we 40 schriften, 30 potloden en 20 balpoints gekocht. Ook hadden we wat tandenborstels uit hotels verzameld en wat kleding die we zelf niet meer wilden hebben. Dat hebben we aan de monnik gegeven die het weeshuis daar runt. We werden daar verwelkomd met een flesje water door de monnik en ongeveer 15 kinderen, die allemaal om ons heen kwamen zitten terwijl de monnik ons over zijn werk vertelde. Hij vangt kinderen uit de omgeving op die wees zijn geworden door AIDS, armoede of door mijnen. Er wonen nu, als ik het goed begrijp, 59 kinderen. Ze krijgen les in Khmer (Cambodjaans), Engels, er zijn een paar computers en ze krijgen algemene lessen. Een aantal van de volwassen wezen zijn na hun studie teruggekomen en doen nu de administratie/boekhouding of geven Engelse les. De kinderen werken ook in hun eigen tuin. Er wordt momenteel ook een nieuw onderkomen gebouwd omdat het allemaal te krap wordt waar ze nu zitten. Daar zijn we met een tuktuk vol kinderen ook nog naartoe gegaan. De grotere kinderen gingen met de fiets. Daar hebben we ook nog tikkertje gespeeld en heb ik ze mijn spelkaarten met mooie plaatjes van over de wereld met ze bekeken en in het Engels benoemd wat er op stond. Mooi was dat bij elk 'house' de kinderen wezen en zeiden: 'home'. Mooi taalfoutje voor een wees. Ik hoop dat de plek waar ze nu wonen voelt als een home voor ze. Het regenseizoen is echt begonnen, en dus barstte er een flinke bui los toen we bij de tuin waren. In de stortbui zaten we dus weer met een tuktuk vol kids terug naar het weeshuis en na een kort afscheid van de monnik zijn we naar het guesthouse teruggereden. Het was echt een mooie dag!

Vandaag hebben we de bus gepakt naar Bangkok. Dat ging allemaal best soepel, al moesten we toch weer meer wachten dan dat we hadden gehoopt natuurlijk. Ook leek de chauffeur te lijden aan een 'loden voet' want hij had HAAST! Stuiterend en slingerend woof hij zich in 3,5 uur van de grens naar Bangkok. We zijn veilig aangekomen en ingecheckt in een wat shabby maar wel goedkoop guesthouse. We hebben net een Pad Thai gegeten en gaan zo rondshoppen voor een beter guesthouse vanaf morgen. Helaas zaten de eerste vier dingen die we probeerden al vol, vandaar dat we het nu zo aanpakken. Morgen beter zegmaar.

Het eerste deel van mijn reis zit er op: ik heb het 'rondje noord' gehad. Vandaag ben ik namelijk aangekomen in Bangkok. Ik heb in bijna twee maanden tijd het noorden van Thailand, noord Laos, Vietnam en Cambodja gezien. Wat was het prachtig! In het begin vond ik het reizen best zwaar, vooral omdat ik alleen reisde en omdat ik aan alles moest wennen; van de hitte tot onderhandelen met een tuktuk chauffeur. Nu ben ik aan die laatste dingen gewend, en reis ik samen met twee leuke meiden: Nikki en Marit. Ons drietal zal ons wel binnenkort gaan opsplitsen, omdat Marit meteen na BKK naar Maleisie gaat en dan langs de kust omhoog komt, en Nikki en ik juist van noord naar zuid zullen reizen. Dat is ondertussen ook allemaal nog niet zeker, we zullen zien wat er gebeurt!

Ik zat na te denken hoe ik de eerste twee maanden zou samenvatten, en dat ga ik doen in een klein lijstje per land, met daarin de leukste, stomste en/of gekste ervaringen.

noord-Thailand:

Fijn: mijn rustweek in Chiang Rai. Ontmoeting: Marit natuurlijk! Stom: mijn eerste nacht in Bangkok, met de hele nacht demonstraties (een boze Thai in mijn oor). Bijzonder: eerste bezoek aan Kanchanaburi. Feest: watergevecht met de oudjes in Chiang Rai tijdens het Thaise nieuwjaarsfeest. Eten: Kao Soi in Chiang Rai.

Laos:

Leuk: Zippen over de jungle met de geweldige Gibbon Experience. Stom: Het lelijke straatbeeld in Vang Vieng, het Salou van Azie. Mooist: de omgeving van Vieng Xai. Eten: de gestoomde vis met kruiden in Vieng Xai, vers uit de vijver onder het restaurant op palen. Ontmoeting: Oonagh en Ryan, een Engels/Iers stel met een waterval aan gouden tips. Bijzonder: de stilte in de ochtend tijdens de aalmoezenronde van de monniken in Luang Prabang.

Vietnam:

Strand: Het noord strand van Hoi An, helemaal in mijn eentje. Stom: de mensen die onbeschoft, onaardig en oneerlijk waren. Eten: het viest en het lekkerst gegeten in Dalat. Vieze noedel soep op de markt met afwaswatersmaak, heerlijke zelfmaaksoep met de easy riders. Leuk: de lieve zwarte Hmong dames waarbij we gegeten en gelogeerd hebben. Relaxed: lekker achterop de motor rond Dalat rijden met de easy riders. Ontmoeting: om 3:00 uur 's nachts een knuffel van Nikki in de dormroom van de Hanoi backpackers. Super! Feest: Onze nacht met Theo en Sander in Saigon natuurlijk!!!

Cambodja:

Leuk: Nederlandse WK wedstrijden kijken in vol (oranje) ornaat! Eten: Amok met kip in Pnom Penh, op een gedeelde eerste plaats met de ontdekking van de Banaan-Limoenshake. Prachtig: de tempels bij Angkor Wat, allemaal op hun eigen manier. Bijzonder: het bezoek aan het weeshuis in Battambang. Stom: veel (kind-) bedelaars en straatverkopers, echt naar dat die zo moeten leven. Triest: Tuol Sleng en Killing Fields. Ontmoeting: het weerzien van Oonagh en Ryan, heel gezellig.

Ik ben nog maar 2,5e maand weg maar het voelt al veel langer. Ik heb ook zo veel gedaan al!!! De komende tijd zal ik in BKK wat meer gaan bekijken, daarna reis ik voor de tweede keer door naar Kanchanaburi, om dit keer met de getuigenis van mijn opa wat specifieker te kunnen kijken naar de plekken waar hij aan de spoorlijn heeft gewerkt tijdens de tweede wereldoorlog. Daarna zal ik naar het zuiden van Thailand gaan, naar de eilanden. Het tweede deel van mijn reis zal ik het een stuk rustiger aan doen: veel op het strand liggen, snorkelen, boekjes lezen en af en toe maar niet te vaak iets actief gaan doen. :)

Nou lieve mensen, de foto's van Battambang (de bamboetrein en het weeshuis) komen binnenkort, nu ga ik even op zoek naar een guesthouse!!!

xx Julia