Lieve allemaal,

Mijn tijd in Bangkok is voorbij gevlogen. De eerste dag zijn we met de boot van Soi Rambuttri naar het Royal palace geweest. Trouwe volgers zullen dit verhaal herkennen. Klopt, ik ben er nog een keer heen gegaan, omdat het gewoon een heel mooie plek is en de meest perfecte tempel om foto's van te maken. Vandaar! Ook was het natuurlijk heel erg gezellig om met zijn drieen te gaan. Na het royal palace zijn we doorgelopen naar Wat Pho, met daarin de reclining buddha (wederom, voor de 2e keer).

We hebben een goed guesthouse gevonden met iets meer comfort, heel fijn. Daar heb ik in de middag een beetje gerust, terwijl Marit op zoek ging naar een nieuwe camera samen met Nikki. Later zijn we naar het district gereden met de tuktuk waar allemaal grote winkelcentra zijn, Siam square. Maar eerst hebben we nog wat Thaise Vissersbroeken gescoord; ik heb een korte blauwe en een lange bruine gekocht. Nu ben ik echt op en top backpacker!!! :)

De tuktuk was wel een avontuur; loeihard reden we door Bangkok, stuiterend op ons bankje. We hebben ook steeds keihard onderhandeld met de chauffeur, waardoor we geen enkele keer met de tuktuk echt erg te veel hebben betaald.(Weglopen helpt!)Steeds rond de 70 baht voor een best lange rit. Bij Siam hebben we ook rondgekeken voor camera's en bekeken welke films draaiden in de bioscoop. Daarna gegeten in een Thais buffet restaurant in het MBK shoppingcentre. Dat was helaas geen succes! In de pannen met curry zat namelijk heel veel orgaanvlees. De meneer had gezegd dat er kip in zat, maar niet dat het grotendeels kippenlever was! Maar goed, het toetje was gelukkig wel lekker: slijmerig maar smakelijk! Kokosmelk met een soort heel slijmerige rijst. Met wat ananas erbij was het heerlijk.

Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel, om weer even te relaxen voordat we de stad in gingen om de wedstrijd NL-Kameroen te kijken, die voor ons om 01:30 (!) begon. Gelukkig vonden we nog wat andere Nederlanders om mee te kijken, maar ik vond het wel de minst leuke wedstrijd om te kijken. Deels omdat de mensen om ons heen gewoon niet zo leuk waren, en deels omdat ik gewoon zo moe was! 4:00 uur lag ik in mijn bed.

De volgende dag waren we allemaal best moe, dus hebben we uitgeslapen en rustig aan gedaan. Nikki en ik hebben ontbeten met Pad Thai en loempia's, terwijl we een pakketje met spullen naar huis stuurden. Ik heb wat souvenirs verstuurd, mijn oude telefoon die het niet meer doet, en wat 'plakboekmateriaal' van de eerste paar maanden (toegangskaartjes, visitekaartjes, kaarten, etc.). Daarna zijn we weer naar Siam square getogen in de tuktuk, om de camera te kopen voor Marit en om naar de film te gaan. We hebben echt genoten van Sex and the City 2!!! Wat een slechte film, maar het mannelijk schoon was niet te versmaeden en toch was het allemaal best vermakelijk.Haha! Daarna hebben we in de buurt van het guesthouse even gegeten en toen zijn we gauw aan het inpakken geslagen.

Marit zou namelijk de volgende dag de bus pakken naar het zuiden van Thailand (Koh Lanta), terwijl Nikki en ik naar Kanchanaburi zouden gaan met de trein vroeg in de ochtend (7:45). Het afscheid nemen begon er dus echt aan te komen! Na bijna twee maanden samen reizen heb ik dus afscheid genomen van Marit. Echt raar!

Gisterenochtend hebben Nikki en ik dus een heel vroege tuktuk genomen naar het station van BKK, en daar de trein gepakt naar Kanchanaburi. Ook hier ben ik aan het begin van mijn reis al geweest, maar omdat ik nu meer informatie heb over de kampen waar mijn opa aan de spoorlijn heeft gewerkt, wilde ik daar graag nog een keer heen. Echt leuk dat Nikki het ook wilde zien hier!

Gistermiddag hebben we het rustig aan gedaan. Ik heb wat boeken ingeruild, we hebben gelezen, geinternet, boodschapjes gedaan bij de 7/11, dat soort dingen. Als eten hebben we bij een straatstalletje wat spannende dingen besteld, en die picknickstyle bij onze kamer op de veranda opgegeten: papayasalade, een soort Thaise lauwwarme salade met noodles en varkensvleesspiesjes met sticky rice. Biertje erbij van de supermarkt en wij hadden een heerlijke budgetmaaltijd. Wel jammer dat de muggen ook een goede maaltijd aan ons hadden, maar je kunt niet alles hebben! :)

Gisteren heb ik ook het Thailand-Birma railway centrum een e-mail gestuurd. Dat centrum doet onderzoek naar de geschiedenis van de spoorlijn, en ik heb bij mijn vorige bezoek hier een heel leuk gesprek gehad daar. Helaas konden ze me toen niet echt helpen, omdat er over mijn opa's werk toen nog weinig bekend was. Nu weet ik veel meer, en dat heb ik met ze gedeeld. Ze waren mega-enthousiast! Het blijkt dat mijn opa een getuigenis heeft afgelegd voor het oorlogstribunaal tegen Japan, over zijn behandeling in de gevangenkampen. Uit die getuigenis blijkt heel veel. Mijn opa blijkt in een van de drie spoor leg groepen te hebben gezeten. De andere kampen deden langdurig werk op vele plekken langs de spoorlijn, en als alles dan geegaliseerd was, kwamen de spoorleggers pas. Dit betekent ook dat mijn opa op heel veel plekken heeft gewerkt, in tegenstelling tot veel anderen die maar op 3 of 4 plekken zijn geweest. Uit zijn getuigenis blijkt ook dat hij vrij lang bij een kamp verbleef waarvan tot nu toe alleen maar gedacht werd dat dit een transit-kamp was. Voor de onderzoekers dus allemaal heel interessant, en daardoor voor mij natuurlijk ook!

Vandaag zijn Nikki en ik dan ook naar het spoorlijnmuseum en het onderzoekscentrum gegaan om daar met de general manager van het onderzoekscentrum te praten. Hij heeft me op de kaart van de hele spoorlijn laten zien waar mijn opa gewerkt heeft, en daar allerlei extra informatie over gegeven. Ontzettend leuk!!! Daarna zijn Nikki en ik het hele museum doorgelopen, en daarna naar de begraafplaats geweest. Daar heb ik natuurlijk ook weer een bezoek gebracht aan Bert Sanders, de vader van Bert, die een goede vriend is van mijn vader. Dit keer heb ik een paar mooie bloempjes die op de grond waren gevallen opgeraapt en op het graf gelegd, ook had ik een klein stukje chocoladecake voor hem meegenomen. Hier wordt heel vaak eten aan de goden of de geesten geofferd, en dat leek me wel toepasselijk. Ik hoop dat hij het lekker vindt!

Deze middag doen we het weer rustig aan. We blijven nog een paar dagen hier, waarin we naar de watervallen willen (ben ik ook al geweest) en nog een stuk met de trein willen over een groot deel van het traject waar mijn opa heeft gewerkt.

Dit was het wel weer even voor nu! Veel liefs, dikke kus!

Julia